Co to jest hazard? Gry uznawane za niebezpieczne

Pojedyncze epizody z grami, które nie wychodzą poza ustalone sumy pieniędzy, nie stanowią zagrożenia w postaci uzależnienia. Jednak część graczy zaczyna to robić coraz częściej, nie kontrolując przy tym ilości wydawanych funduszy. Takie zachowanie prowadzi do poważnych problemów. Ich konsekwencje najczęściej widoczne są w sferze rodzinnej, towarzyskiej czy zawodowej. 

Na czym polega hazard?

Jako hazard należy rozumieć wszystkie gry, których stawką są pieniądze lub inne dobra materialne. Występuje w sytuacji, kiedy o możliwości wygranej decyduje los, zatem nie jest ona uzależniona od wiedzy i umiejętności gracza. Dodatkowo nie ma on żadnego wpływu na wynik, ponieważ decyduje o tym przypadek.

Uzależnienie od hazardu można zdefiniować jako niekontrolowane, za to systematycznie powtarzające się działanie, które ma na celu zaspokojenie określonych potrzeb hazardzisty. Jest to przewlekłe i nieuleczalne schorzenie. Z hazardu nie da się wyleczyć, można go jedynie zatrzymać. Z tego powodu nie ma możliwości bezpiecznego powrotu do grania. Nawet jednorazowy epizod może spowodować nawrót uzależnienia.

Dlaczego hazard tak bardzo uzależnia i jest przy tym niebezpieczny?

Hazard zawsze zaczyna się niewinnie. To jedna gra, zakład czy obstawienie. Początkowo takie zachowanie wynika z chęci rozrywki, przełamania nudy lub doświadczenia czegoś nowego. Jednak z czasem gracz coraz bardziej zaczyna się wciągać. Dodatkowo towarzyszą mu coraz silniejsze emocje. Marzenia o wielkiej wygranej skutecznie hamują racjonalne myślenie. Czasami zdarza się, że hazard stanowi odskocznię od codziennych problemów, czy męczących obowiązków. Dochodzi do zaniedbywania innych sfer życia. Sensem hazardzisty staje się kolejna gra, loteria czy zakład. Z czasem sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli. Chęć odegrania się i zdobycia wysokiej wygranej jest tak silna, że skutecznie zaburza logiczne myślenie. Hazardziści są przekonani, że tym razem się uda, są pewni, że to właśnie oni mają rację, a wynik gry zależy tylko od nich. Ewentualna wygrana staje się dla nich symbolem ich władzy, mądrości i doświadczenia. Nie dostrzegają oni skali ponoszonych strat finansowych. 

Takie zachowanie negatywnie przekłada się na relacje rodzinne, społeczne i zawodowe. Hazard jest trudnym do rozpoznania uzależnieniem. Nie daje jasnych sygnałów, dlatego bliscy często nie dostrzegają problemu. Hazardzista coraz bardziej zatraca się w grach, marnotrawiąc przy tym kolejne pieniądze lub dobra. Często dochodzi także do zaciągania pożyczek i kolejnych zobowiązań finansowych, które generują coraz większe zadłużenie. Hazardzista zatraca się w swoim uzależnieniu, przegrywając wszystko, co tylko posiada. 

Jakie konkretnie gry zaliczamy do gier hazardowych i dlaczego?

Gry hazardowe charakteryzują się różnymi zasadami. Do najpopularniejszych należą:

• gry liczbowe;
• gra w kości;
• loterie;
• zdrapki;
• automaty do gier;
• zakłady bukmacherskie;
• gry karciane;
• loterie promocyjne;
• audiotele;
• wyścigi konne;
• wyścigi psów;
• ruletka;
• kasyna (w tym online);
• gra na giełdzie.

Wszystkie wyżej wymienione gry stanowią swego rodzaju loterię. Wszelkiego rodzaju wyścigi czy zakłady bukmacherskie, są wielką niewiadomą. Tutaj adrenalina odgrywa dużą rolę. Gracz stawia czy typuje, jednak nigdy nie ma pewności, kto wygra. Inaczej jest w przypadku audiotele. Tutaj odpowiedź najczęściej jest banalna, jednak kolejna próba dodzwonienia się pochłania wysokie sumy pieniędzy. Gracz czuje frustrację, którą chce zaspokoić chęcią wygranej. Z tego też powodu wykonuje kolejne kosztowne połączenia. Z kolei wszelkiego rodzaju gry wiążą się z dużą dawką adrenaliny. Co więcej, przegrana wywołuję chęć odegrania się i błędne koło się zamyka, do momentu, aż gracz nie straci wszystkiego. Warto pamiętać, że w przypadku wyżej wymienionych gier, prawdopodobieństwo wygranej jest niewielkie, za to kolejna przegrana może wiązać się z poważnymi konsekwencjami, nie tylko finansowymi. 

Hazard to poważny problem wymagający specjalistycznej terapii w ośrodku leczenia uzależnień. Mechanizm uzależnienia jest niemal identyczny jak w przypadku alkoholizmu. Nie ma możliwości, aby po zakończonym leczeniu, nałogowiec mógł wrócić do kontrolowanego grania. Hazardzistą pozostaje się do końca życia.